سه جلد کتاب که توسط آقایان ابراهیم صنوبر و مهدی افسری نگارش شده بود منتشر شد

سه جلد کتاب که توسط آقایان ابراهیم صنوبر و مهدی افسری نگارش شده بود منتشر شد

کتاب های معضلات معظم جوامع بشری (ایدز)، (افراط گرایی )و (تروریسم )که در خصوص مسایل روز دنیا می باشند توسط این دو نویسنده نگارش شد.

در این مجموعه سه جلدی که به معضلات معظم جوامع بشري پرداخته است، نگارندگان تلاش کرده اند تا در شرح هر یک از کتاب ها به موارد و مداخل مطرح شده بر اساس موضوع و مفهوم موضوعات این کتاب ها را مورد بررسی، ثبت و معرفی قرار داده اند.

در پیشگفتار کتاب ها آمده است که:
درست زمانی صلح را ساختند که ما آفریده شدیم تردیدی ندارم: جنگ هدیه الهی نیست، اما صلح ودیعه خدا و مرز با او بودن یا نبودن است؛

صلح یعنی: احترام، قانون، بهداشت و دوست داشتن.
صلح در ذات خود به گونه ای بوده است که همواره در طول تاریخ بشر توجه متفکران، اندیشمندان، شاعران و رهبران بسیاری را به خود جلب کرده است و در قلب گاه اندیشه بشری جایگاه منحصر به فردی داشته است. این نوابغ و متفکران که خود جزء جریان سازان عظیم جامعه و زمانه خود بوده اند و حتی جوشش های تاثیر گذاری برخی از آنها را در دنیای امروز خود شاهد و ناظر هستیم، به ارائه نظریات، عقاید، تحقیقات و دستاوردهای خود در زمینه مسائل حقوق بشر، صلح، دوستی و عشق به همنوعان همت گمارده اند.

با اندکی جست و جو و تامل در سخنان به یادگار مانده از آنها به درهایی از کلمات حکیمانه ایشان می رسیم که راهنمای عمل رهجویان است و نقشه راه را به ما می نمایاند و در این میان پیامبران الهی کامل ترین نسخه ها را در عرصه های مختلف عرضه داشته اند.

توجه همه عزیزان و صاحبان خرد و اندیشه را به این توصیه افلاطون فیلسوف بزرگ یونان جلب می نمایم که “عشق است که در میان مردم، صلح و آشتی برقرار می کند”

صلح از جمله درون مایه های مشترک تمامی ادیان آسمانی و الهی است.
در مسیر این پیشینه کاوی و بررسی این مضامین حقوق بشر دوستانه گاه به چنان مفاهیم پر مغز و پرمعنایی برمی خوریم که در شکوه و عظمت سر بر آسمان می ساید. از جمله این شعر معروف حافظ که همه ما با آن آشنا هستیم
آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است

با دوستان مروت با دشمنان مدارا
به میزانی که این آموزه های ارزشمند سرلوحه کتاب زندگی بشر قرار گرفته، صلح و دوستی در زندگی او پر رنگ شده و به میزانی که از این رهنمودها غفلت ورزیده، مسلماً خود را از صلح محروم کرده است.

همه پیامبران الهی نیز منادی صلح و عدالت و نیک فرجامی انسان بوده اند و هر جریانی به نام دین که در تعارض با این حرکت باشد ناشی از تحریفات بشری است. چه کسی است که بتواند ادعا کند دینی الهی برای هدایت بشر هیچ توجهی به موضوع صلح و دوستی افراد نداشته و یا جنگ در آن نمودی مثبت و تعالی بخش یافته است؟

جایگاه والای صلح و دوستی آن هنگام روشن می شود که به این کلام نورانی پیامبر عظیم الشان اسلام حضرت محمد مصطفی(ص) می رسیم که فرموده اند بهترین کارها بعد از ایمان به خداوند متعال، دوستی با مردم است.
به جز از طریق تاسی به اندیشه های والای آنها چگونه ایثار، فداکاری و خصایل جوانمردی که لازمه حیات عزتمند یک جامعه هستند، تحقق می یابد؟

به راستی به جز از مسیر پیروی پیشوایان دینی که نفس به نفس دغدغه اصلاح و سعادت مردم خود را داشتند، چگونه مفاهیمی چون برادری، برابری و احترام به همه ابنای بشر، تجلی می یابد؟

با تبرک به کلام نورانی ایشان که جامع کمالات، محامد و محاسن متعالی است، در می یابیم که ابراز محبت و دوستی نسبت به مردم نخستین مرحله عقل و اساس خردمندی است.

لذا اگر بخواهیم در جهت استیفای صلحی راستین و پایدار پیش رویم، باید رهروی به رهبری آنها نماییم و از اقیانوس بیکران کلام معرفتی آنها و تجارب گرانسنگشان بهره مند شویم.

با تاسی به این راهنمایی هاست که می توانیم روح عدالت خواهی، آزادگی، انسان دوستی و صلح طلبی را در رگ های فرزندان مان جاری سازیم.

همه ما می دانیم که صلح تنها به معنای نبودن جنگ نیست، بلکه حضور در یک جامعه سرشار از عدالت، تفاهم، همزیستی، دیگر پذیری، آزادی و دموکراسی است، جامعه ای که از هر گونه اعمال و رفتار ضد انسانی و غیر اخلاقی به دور باشد و تمام زمینه های علمی، بهداشتی، فرهنگی، مذهبی، شهروندی و اقتصادی به صورت مطلوب در آن توسیع یابد.

اما مسئله مهم عمل به این تئوری ها، نظریات و دستورالعمل هاست. هیچ هدفی بدون طی کردن مسیر آن دست یافتنی نیست. صلح این گونه حاصل نمی شود که با پاشیدن بذری در زمین و صرفاً نشستن به امید باران، همه شرایط مطلوب، حاصل شود. تلاش در جهت این که صلح در همه لایه های زندگی و در تمام سطوح نهادینه شود، نکته ای مهم و ضروری است.
صلح و آرامش به کسانی داده می شود که خواهان آن هستند و برای آن تلاش می کنند و جنگ و جنایت و ترور از آن گروه و جماعتی است که به دنبال آن هستند.

قانون کاشت، داشت، برداشت اصل اساسی زندگی انسان است. ما امروز همان محصولی را برداشت می کنیم که در گذشته بذر آن را کاشته ایم.

روند استقرار و برقراری صلح و ثبات و امنیت در جامعه جهانی به دلیل سیاست های جهت دار و جهت دهی های سیاسی برخی دولت های مستکبر و زیاده خواه که حتی بر خلاف میل و اراده ملت های خود بوده، با فراز و فرودهای بسیاری مواجه گشته است.

امروز جهان شاهد حوادث هولناک و جنایات ننگینی است. موارد متعدد نقض حقوق بشر، زور گویی ها و ظلم های آشکار و فاحشی که با گسترش یافتن اندیشه های سلطه جویانه برخی عاملین شر و فساد حادث می شود از مظاهر بارز زیاده خواهی برخی دولت هاست که امیدها و انگیزه های برخی ملل برای داشتن حداقل های یک زندگی سالم و به دور از عذاب و التهاب را به محاق می کشند. در برهوت سیاست های تاریک و ددمنشانه خود استمرار بقای خود را بر اریکه های قدرت، فقط در ویران کردن بنیان امنیت و آرامش و لرزاندن پایه های همزیستی مسالمت آمیز ملل می دانند.

ما آموزش، فرهنگ سازی و روشن گری کارشناسانه در مورد تبعات تکان دهنده این معضلات و شناساندن فرهنگ های اصیل و آگاه سازی نسبت به هنجارهای صحیح و ارائه برنامه های جاذب و ارزشی را پاد زهری بر روند شیوع و گسترش این موارد می دانیم.

لذا در این مجموعه با نام معضلات معظم جوامع بشری هر یک از موضوعات ایدز، تروریسم، مواد مخدر، مشروبات الکلي و افراط گری را در مجلدی جدا مورد توجه قرار داده ایم و محتوای آن بر مبنای آشنایی مخاطب شریف با مفهوم، اثرات و مقابله با این معضلات گردآوری شده است که امیدواریم در زمینه فرهنگسازی در پیشگیری از ابتلای به این معضلات مثمر ثمر واقع گردد.
نویسندگان هدف از نگارش این کتاب ها آشنایی هر چه بیشتر افراد مختلف جامعه با معضلات معظم بشر و راهکارهای مقابله با این معضلات بوده است.

استاد ابراهیم صنوبر ملقب به پدر صلح ایران یکی از نویسندگان این کتاب ها که تالیفات بسیاری در حوزه های مختلف داشته است که سالهاست در حوزه فعالیت های نوع دوستانه و بشر دوستانه و صلح و دوستی و مبارزه با ایدز و مواد مخدر و سایر موارد نوع دوستانه فعالیت های چشمگیری داشته است. همچنین آقای مهدی افسری دیگر نگارنده این کتب از فعالان حقوق بشری دوستانه در موضوعات انسان دوستانه و صلح و دوستی است.

این کتاب سه جلدی توسط انتشارات مدید و هر جلد در ۲۰۰۰ نسخه چاپ و منتشر شدند.